Dit jaar werd deze gereden door zo’n 14.300 mensen: een record aantal deelnemers.
Marte Meo was vertegenwoordigd door een tweetal leden, namelijk Grietje en Saskia.
Ons groepje bestond verder uit drie vrienden en de vader van Grietje en een neef van Saskia.
Onze startgroep was 21, wat betekent dat we de tweenalaatste groep waren en pas om 7.40 konden starten. We hadden dus grofweg zo’n 13.500 fietsers voor ons zitten.
Tijdens de Elfstedentocht staat heel Friesland op zijn kop: vele wegen zijn afgezet en alle overgangen worden bewaakt door agenten en vrijwilligers. De oversteken zijn dus overal veilig.
Verder is er geloof ik geen Fries meer in zijn huis te vinden, iedereen installeert zich langs de route. Met muziekinstallaties, bbq’s, als watertappunt, als buurtfeest, etc. Het is werkelijk overal één groot feest en iedereen moedigt de fietsers met veel enthousiasme aan, en dat een hele dag lang! De Friezen zijn gewoon zo ontzettend betrokken, daar kunnen wij Groningers nog wat van leren
Vanwege de late starttijd hebben we veel moeten lopen tijdens de 15 stempelposten. Ook was er veel filevorming, waarbij we dus moesten lopen, omdat er onderweg eten of drinken uitgedeeld werd of dat er heel veel bruggen open waren, er treinen langs moesten, er ongelukken gebeurd waren en om onbekende redenen…
Ook in ons groepje waren er twee valpartijen (niet van grietje en mij) en een lekke band (Grietje). Maar dit mocht de pret allemaal niet drukken. Mede door het weer, de goede organisatie van de tocht en het enthousiasme van de Friezen was het een fantastisch mooie dag.
Friesland is mooi!
