Verslag van Ans
Super trots dat ik de Marmotte Cyclo heb uitgereden. Tjonge, wat was het zwaar en mooi! Samen met Menno, Koert, Eric R. Ronald, Jur, Eric H., Marjan en nog een paar fietsvrienden ging ik deze tocht rijden. Eric H. zou bij mij blijven. Tijdens de klim van de Glandon kwamen we aan de praat met de broer van Saskia, wat een toeval en wat een kleine wereld! Onder het genot van een prachtig uitzicht reden we naar de top van de Glandon. Na de lange geneutraliseerde afdaling, kregen we een venijnige klim met daarna een korte afdaling en een relatief vlak stuk langs de snelweg (hetelucht oven) om oververhit de col de Moulard in te gaan. Koert bleek op de top van de Moulard op mij te wachten 
(hij stond daar al wel anderhalf uur) om met Eric en mij verder te rijden. Dat was maar goed ook (blij hem te zien), want eerlijk gezegd wilde ik het bijltje er wel bij neergooien. Oververhit en hele zere voeten, ik kon wel janken. Totdat ik op de top van de Croix de Fer stond en wist dat het nog een lange afdaling is en dat je nog een keer omhoog moet. Verdorie, opgeven, nooit, we gingen er voor! In de afdaling kreeg Koert nog een lekke band, waardoor we nog hard moesten rijden het laatste stuk. Van tevoren had ik bedacht dat ik daar nog kon herstellen, mooi niet dus. Slechts 1 minuut voor de sluitingstijd bereikten we de voet van de Alpe d Huez. (je moest voor 18.30 uur aan de voet van de Alpe zijn). De allerlaatste klim, nog 21 bochten, de eerste zes bochten waren een hel, wat een hitte. Gelukkig konden we in bocht 16 afkoelen onder de tuinslang. Daar kwamen we ook Eric Raad en Jur tegen. We besloten het laatste stuk met ons vijven te blijven. Wat een avontuur, wat ben ik blij dat ik ben doorgereden. Eric H. en mijn eigen Koert SUPER BEDANKT! Later hoorden we dat er 40 % van de deelnemers zijn uitgevallen of de voet niet op tijd gehaald hebben , dat zegt wel iets over de zwaarte van deze bijzondere editie van de Marmotte Cyclo 2015. Trots op al mijn fietsvriendjes!
Eric R. :
Na veel voorbereidende fietskilometers kan de Marmotte op het lijstje worden bijgeschreven. Niet vaak (misschien wel nooit) zo’n zware rit gereden. Slechts 60% van de startende fietsers heeft de top van L’Alpe d’Huez gehaald. Niet slecht voor een Buffel van het vlakke land.
Samen met Koert, Menno, Ans, Ton, Eric, Ronald, Marjan, Kees, Henk en Jur een zeer geslaagde, enorm zware maar super dag gehad.
Gefinisht als nummer 4376.
https://connect.garmin.com/modern/activity/825111676/share/0?lang=nl
